صاحبنظر روس: عضویت ایران، اعتبار بریکس و شانگهای را افزایش داد
تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۵۷۲۷۱
به گزارش قدس آنلاین، الکساندر الکساندروویچ دینکین درباره اهمیت عضویت ایران به عنوان یکی از بزرگترین قدرتهای منطقه در سازمانهای اقتصادی شانگهای و بریکس گفت: عضویت ایران در سازمان همکاریهای اقتصادی (شانگهای) و بریکس گامی در جهت درست است. ورود قدرت بزرگ و مستقلی مانند ایران باعث افزایش اعتبار چنین ساختارهایی میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به عقیده این عضو آکادمی علوم روسیه، ایران و روسیه در دوران شکست نظم جهان تکقطبی زندگی میکنند و در چنین دورههایی به نظر میرسد که زمان فشرده شده است.
به گفته وی، سیر پویایی جهان نمیتواند منتظر بماند تا غرب متوجه بیهودگی تشدید تنش و حتی ادامه درگیری اوکراین بشود.
دینکین با اشاره به واگذاری ریاست گروه بریکس با ۱۱ عضو به روسیه از سال ۲۰۲۴ میلادی، افزود: مجموع قدرت اقتصادی این کشورها ۳۲ تریلیون دلار یا حدود یک سوم اقتصاد جهانی است که ۶ کشور از ۹ کشور عمده تولیدکننده نفت را نیز شامل میشود. جدای از این، ۱۷ کشور نیز در لیست انتظار پیوستن به بریکس هستند.
عضو افتخاری شورای امور بینالملل روسیه، ملاک عضویت در بریکس را طبق گفته سرگی ریابکوف معاون وزیر خارجه روسیه عدم استفاده از ابزار غیرقانونی تحریم توسط اعضای احتمالی علیه کشورهای عضو این گروه عنوان کرد. به عقیده دینکین، چنین رویدادهایی سنگ بنای جهانیسازی جدید را بعد از دوران آمریکا و جنگ اوکراین میگذارند.
رئیس موسسه اقتصاد جهانی و روابط بینالملل روسیه افزود: مجموع ظرفیت اقتصادی کشورهای عضو بریکس در برخی بازارهای کلیدی (فلزات، صنعت خودرو، نفت، کودهای معدنی و غیره) فراتر از پتانسیل کشورهای گروه هفت است یا دستکم کمتر از آن نیست. وی همچنین وظیفه روسیه در سال ۲۰۲۴ را شتاببخشی به سیاست اقتصادی کشورهای عضو نامید که به طور بالقوه میتواند روند تجزیه اقتصاد جهانی را کاهش دهد.
دینکین گفت: انتظار میرود که اقتصاد ایران سهم قابل توجهی در این فرآیندها داشته باشد.
در این نشست، سران این گروه شامل برزیل، روسیه، چین، هند و آفریقای جنوبی، با عضویت جمهوری اسلامی ایران و پنج کشور دیگر شامل عربستان، امارات، مصر، اتیوپی و آرژانتین به عنوان اعضای کامل در گروه بریکس موافقت کردند.
پیش از آن، سیزدهم تیرماه ۱۴۰۲، جمهوری اسلامی ایران در جریان بیست و سومین نشست سران سازمان همکاری شانگهای در «دهلینو» به شکل رسمی به عنوان نهمین عضو اصلی این سازمان مهم منطقهای پذیرفته و معرفی شد.
پیش از پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای، این ائتلاف متشکل از هشت کشور چین، روسیه، هند، پاکستان و چهار کشور آسیای مرکزی قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان بود. این گروه در سال ۲۰۰۱ با شش عضو، منهای هند و پاکستان، در شانگهای تاسیس شد ، هدف اصلی این کشورها تقویت همکاری های منطقه ای برای تلاش برای مهار تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی در منطقه آسیای مرکزی بود. در سال ۲۰۱۷ هند و پاکستان به این کشورها اضافه شدند.
اکنون پس از عضویت رسمی ایران، افغانستان، بلاروس، و مغولستان در موقعیت ناظر در سازمان همکاری شانگهای قرار دارند، در حالی که ۶ کشور دیگر، شامل آذربایجان، ارمنستان، کامبوج، نپال، ترکیه و سریلانکا، در جایگاه دارای شریک گفتگو هستند.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: اوکراین روسیه جمهوری اسلامی ایران آرژانتین چین آفریقای جنوبی ایران اتیوپی بریکس مسکو هند مصر برزیل سازمان همکاری کشورهای عضو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۵۷۲۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاستگذاری صحیح برای گسترش روابط با همسایگان در حوزه تقویت جایگاه گازی چگونه باید باشد؟
محمدعلی قدیری، کارشناس انرژی در خصوص اقداماتی که دولت سیزدهم و وزارت نفت در خصوص افزایش تعاملات با کشورهای منطقه در حوزه انرژی به اجرا گذاشته اند، به خبرنگار قدس تصریح کرد: دیپلماسی انرژی یکی از نقاط قوت کشور ما محسوب می شود. وابسته کردن کشورهای همسایه به لحاظ انرژی به خودمان، از ابعاد مختلفی برایمان نفع دارد.
وی ادامه داد: افزایش تعاملات با کشورهای منطقه در حوزه انرژی و به اجرا گذاشتن دیپلماسی فعال انرژی در منطقه باعث بالا رفتن سطح درآمدهای ارزی کشورها، وابستگی دیگران به ما و تقویت جایگاه مان در منطقه می شود. از آنجائیکه گاز خاصیت تحریم پذیری کمتری دارد، گسترش روابط گازی کشور با همسایگان می تواند بسیار موثر باشد.
استفاده از گاز وارداتی از ترکمنستان برای رفع ناترازی گازی کشور برایمان مزیت بالایی دارد
این کارشناس انرژی توضیح داد: افزایش تعاملات در منطقه در حوزه گازی به درستی در دستور کار قرار گرفته است. از آنجائیکه ما خودمان با موضوع ناترازی گاز روبرو هستیم، دولت باید به فکر واردات گاز نیز باشد. گفته می شود که خط لوله گازی ایران و ترکمنستان از ظرفیت 40 میلیون متر مکعبی در روز برخوردار است. باید گزینه های جذابی پیش روی عشق آباد قرار دهیم که به جای صادرات گاز به چین، بخشی از آن را در حد ظرفیت خط لوله موجود در اختیار ما قرار دهد.
قدیری گفت: استفاده از گاز وارداتی از ترکمنستان برای رفع ناترازی گازی کشور و همچنین ارائه این گاز به نیروگاه ها و جلوگیری از سوزاندن گازوئیل برایمان مزیت بالایی دارد.
دریافت نفت کوره به جای وجوهات صادرات گاز به عراق روشی است که باید ادامه پیدا کند
وی ادامه داد: در ارتباط با عراق نیز سیاست های خوبی در زمینه انرژی به اجرا گذاشته شد. به ویژه دریافت نفت کوره به جای وجوهات مربوط به صادرات گاز به این کشور روش مناسبی است که باید ادامه پیدا کند. این ماده کاملاً نقد شونده است و قابل تحریم نیست. به طور کلی، تهاتر چاره اندیشی مناسبی است که در دستور کار قرار دادیم.
این کارشناس انرژی توضیح داد: دیپلماسی انرژی دولت فعلی نسبت به دولت قبل بهبود یافته است. به ویژه اقداماتی که در ارتباط با ترکیه، عراق، پاکستان و ترکمنستان به منظور گسترش روابط در حوزه انرژی انجام داده ایم، قابل قبول است. اما این حد از اقدامات هنوز کافی نیست و نیاز است بر فعالیت های خودمان در این حوزه ها اضافه کنیم.
گفتنی است، وزارت نفت طی سال های اخیر و به ویژه بعد از اعمال تحریم های همه جانبه علیه صنایع نفت و گاز کشور، نقش مهم و موثری در حوزه خنثی سازی تحریم ها برعهده داشته است. افزایش تعاملات با کشورهای همسایه و رایزنی برای برقراری روابط گسترده تر در حوزه انرژی نیز از جمله راهکارهای پیش رو برای بی اثر کردن تحریم هاست.
دولت فعلی به جای چشم دوختن به نتیجه مذاکرات و امید داشتن به رفع تحریم ها، درصدد خنثی سازی تحریم ها برآمد. در این راستا، سیاست هایی به اجرا گذاشته شد. استفاده حداکثری از توان دانش بنیانی کشور، توسعه زنجیره ارزش محصولات، عرضه نفت به پالایشگاه های کوچک در شرق آسیا، سهامداری در پالایشگاه های فراسرزمینی و صدور خدمات فنی و مهندسی از جمله این سیاست ها هستند.
در ادامه سیاست های اعمالی به منظور خنثی سازی تحریم ها، وزارت نفت دیپلماسی فعال انرژی را در پیش گرفته است. در این چارچوب، افزایش تعاملات با کشورهای منطقه در دستور کار قرار دارد.به زعم کارشناسان، افزایش روابط با کشورهای همسایه نه تنها به لحاظ اقتصادی برای طرف های درگیر رابطه سودمند است، بلکه به لحاظ تأمین امنیت منطقه نیز به نفع تمامی کشورهای منطقه است. از سوی دیگر، وابسته کردن کشورهای دیگر به خودمان، در راستای تأمین منافع ملی ماست.
زهرا طوسی